MENENGİÇ
Ülkemizin sıcak iklim kuşağındaki dağlık alanlarda kendiliğinden yetişen Menengiç ağacının, salkım şeklindeki meyveleridir. Tarım arazilerinden uzak bölgelerde yabani olarak yetiştiği için, ekolojik bir üründür. Sonbaharda toplanıp kurutulan meyveler vitamin ve mineral bakımından oldukça zengindir. Genelde çerez olarak tüketilen menengiç, çeşitli yörelerde ekmek yapımında ve böreklerde iç dolgu malzemesi olarak da kullanılır. Yoğun aromatik yapısı ve besleyici özellikleri nedeniyle kek ve hamur işlerinizi zenginleştirmek için de kullanabilirsiniz. Bütün kuruyemişlerde olduğu gibi besin değerlerinin korunması açısından çiğ olarak tüketmenizi tavsiye ederiz.
Şifalı bir bitki olan menengiç, sakızağacıgiller familyasının bir üyesidir. Dünyanın birçok ülkesinde yetişebilen ağaç, ülkemizde özellikle Ege, Akdeniz, İç, Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde yayılım gösterir. Genelde maki sınırları içinde büyüyen ağaç, 10 m’ye kadar boylanabilir. Yetiştiği bölgelere göre; sakızlak, melengiç, çitlenbik, çedene, çıtlık, çitemik, bıttım, çögre, sakız ağacı, yabani fıstık gibi çeşitli isimler almıştır.
Daha çok kahvesiyle ülke genelinde tanınmaya başlayan menengiç, bazı bölgelerde bıttım olarak adlandırıldığından, cilt ve saçlar için şifa kaynağı bıttım sabunuyla aslında binlerce yıldır hayatımızdadır. Faydaları saymakla bitirilemeyen bu bitkinin taze sürgünleri, çiçeği, yaprağı, sakızı, tohumu, yağı; bu topraklarda yüzyıllardır şifa niyetine kullanılmaktadır. Özellikle çocuk ve yaşlıların beslenmesi için değerli bileşenlere sahiptir.
Antep fıstığını, Siirt ve İran fıstığından ayıran lezzetin ana nedeni, bu bölgede fıstığın Menengiç ağaçlarına aşılanarak yetiştirilmesidir. Dünyaca ünlü fıstıklı baklavamız bile sihrini Menengiç’e borçludur diyebiliriz.